VAR’da geçersiz kılınan 2 gol, Muslera ve Luyindama’nın büyük hatalarından Başakşehir’li oyuncuların yararlanamayışı, kulübe gerginlikleri, 0-1’den geri dönüş... Dramatik anları fazla, stresi büyük bir maçtı. Stresi avantaja çevirmeyi iyi bilen kazandı. Galatasaray stresten aksiyon çıkardı, Başakşehir ise uyuşukluk. 7 hafta öncenin 8 puan öndeki takımı değil dağılmış düşmeyi garantilemiş bir takım gibiydi Başakşehir. Bunun fiziksel durumla, yaşlılıkla bir alakası yok. Bu tamamen mental. İşin ilginç tarafı 0-1’den sonra Başakşehir’in mental üstünlüğü tamamen Galatasaray’a verişi. 2. bölge penceresine çok rahat sarktılar. Başakşehir’in Luyindama’ya yönlendirme çabası Fernando, Donk ve Belhanda’nın ekstra pas istasyonu oluşuyla kolayca çözüldü Galatasaray çok rahat çıktı baskıdan. Başakşehir gömüldü. Açık konuşmak lazım maç 0-1’ken Galatasaray’ın kazanacağı belliydi.

Gecenin sorusu?

Var mıymış bir komplo? Yokmuş. Hakeme ve kalecine rağmen şampiyon olamazsın.

Maçın starı

Sezonun ortasından bu yana Visca benim için sezonun yıldızıdır diyorum. Feghouli’nin de onun kadar değerli bir performansla final yaptığını söylemem lazım. İhtiyaç olan her dakikada sahneye çıkıyor

Maçın olayı

Son 8 haftada puan durumunda Başakşehir lig 9.’su... 8 atıp 9 gol yediler. Bunun sebebi mental çöküş. Peki buna yol açan ne? Devre arası transferlerin antrenman kulübe ahengini bozması mı? Abdullah Avcı bunun analizini nasıl yapıyor acaba?

Kısa mesaj

22 etti. 8’i Terim’in. Bitirdiği 9 sezonun 8’inde şampiyonluk. Eşsiz bir başarı. Aklında 5. yıldız olduğuna ve bundan sonra alınacak ilk yıldızı almak için şu anda yanıp tutuştuğuna hiç şüphem yok.

Galatasaray, daha birkaç ay öncesine kadar 8 puan gerideydi ve müthiş bir çıkış yakalayarak pek tabii ki buna Başakşehir’in anlamsız ve tuhaf kayıpları eklenince şampiyonluğu dün gece yakalayacak duruma getirdi ve çatır çatır aldı. Söylenecek hiçbir şey yok. Ne hakem ne kenar baskısı ne de başka bir şey... Üstelik ilk yarı Galatasaray çok kötü oynadı ve devreye yenik girdi. İlk yarıda Feghouli, Belhanda, Diagne, Onyekuru gibi sonucu her an değiştirebilecek isimler, hem tutuktu hem de adeta ayakları titriyordu. Hatta ilk yarıda Muslera’nın hatasında Bajic karşı karşıya kaçırmasa ya da 45. dakikada Kudryashov iyi vursa belki de maç bu devre bitmişti.

İkinci yarı Terim, doğru bir değişiklik yaptı. Organizasyon ve takımı ileri taşıma yönünde Donk’tan daha iyi olan Selçuk’u sahaya sürdü ve gol ikinci yarının başında Feghouli’nin kalitesiyle geldi. Önce kafayı vurdu, direkten döndü, sonra da röveşatayla golü kazandırdı. İşte bu dakikadan sonra zaten Emre’nin çıkışıyla dağılan Başakşehir, art arda goller yedi. İkisi VAR yardımıyla sayılmadı, sonuncusu yine bir defansif hatayla Onyekuru tarafından geldi. Bu şampiyonluk çok anlamlı. Çok fazla puan farkını kapata kapata geldiler. Ciddi cezalar yaşadılar, pes etmediler ve sonunda kazandılar.

Dün gecenin kahramanı böyle maçlar sonrası umumiyetle başrol oyuncusu olan hakemlerdir. Ama dedik ya dün gecenin kahramanı Cüneyt Çakır’dı. Harika ama tek kelimeyle kusursuz bir maç yönetti.

VAR yardımıyla birinci golü Diagne’nin elle oynaması nedeniyle, diğer golü de yine VAR yardımıyla ofsayt olduğu için iptal etti.

Haftalardır rezil olan Türk hakemliğinin dün gece iftihar yüzüydü.

Galatasaray şampiyon oldu. Peki, Galatasaray’ı şampiyon yapan faktörler nelerdi? Galatasaray’ı üç olay şampiyon yaptı. 1- İstanbul’da oynanan Galatasaray- Konyaspor maçında VAR ve hakem faciası yaşandı. Ve o meşhur bildiri yayımlandı. Peki bu bildiriyi yayımlayanlar kimlerdi? Başakşehir Başkanı, Beşiktaş Başkanı ve Fenerbahçe Başkanı… Bu filmin başlangıcı, o gündür. 2- Galatasaray kongresi… Galatasaray Başkanı’nı "Sen hırsız değilsin, namuslu bir adamsın. Galatasaray’ın paralarını iyi harcadın" dediler. Sonra bizim dediklerimizi yapmadın deyip idari olarak ibra etmediler ve Galatasaraylı futbolcular çok etkilendi. 3- Digiturk’ün ’Yılın Enleri’ni seçmesi oldu. Ne Trabzonspor’dan ne de Galatasaray’dan tek futbolcu vardı. Bu da onları hırslandırdı. Sonunda da bu şampiyonluk geldi.

Abdullah Avcı sakın bahane bulmasın. ’Galatasaray Canavarı’nı yaratan maalesef kendisi oldu. 8 puan fark varken iki maç daha alsaydı dün gece bu canavar onu yutmayacaktı. Bütün bunlar üst üste gelince G.Saray şampiyon oldu.Tabii ki işin başka perde arkası da var: Galatasaray, gelecek 1 milyar TL civarındaki parayı iyi kullanırsa, Fenerbahçe ile Beşiktaş arasındaki farkı daha da açabilir. Onun için de Beşiktaş ve Fenerbahçe, Başakşehir’den yana omuz verdi. Çünkü bu ikisi önümüzdeki yıl Başakşehir’i badem yaparlardı.

Hakemler mi? Bu senenin en kötüleri onlardı. Bütün takımların canına ot tıkadılar. Kimse çıkıp "Bana senden daha fazla haksızlık yapıldı" diyemez. Federasyon deseniz o da bir alem. Son hafta verilen cezalara bakın, rezilliği görürsünüz. Kulüplerde para yok. UEFA’nın beyzbol sopası hepsinin beyninde. Bütün bu gerginliğine rağmen Fatih Terim işi bırakmadı. Galatasaray yönetimi stadın önüne Fatih Terim’in heykelini dikecekmiş. Bence Fatih Terim’in heykelinden önce bu sene stadın önüne Feghouli’nin heykelini diksinler.

Fatih Terim’e kızabilirsiniz, tavırlarına, üslubuna tepki duyabilirsiniz... Ama hakkını teslim etmeliyiz... Eğer Fatih Terim gibi bir hocanız varsa, yarışa bir adım değil, birkaç adım önde başlıyorsunuz... İşte sonuç... Maç sonu seyirci söyledi: Yaz tahtaya bir daha... Galatasaray’ın tarihe yazılan 22. şampiyonluğu bu... Yürekten kutluyoruz...

Bırakın 32 haftada olan biteni... Şu maç bile Galatasaray’ın şampiyonluğu Başakşehir’e oranla çok daha fazla hak ettiğini açıkça ortaya koydu... Başakşehir önde oynadığı dakikalar dahil, Aslantepe’de asla bir şampiyon adayı gibi oynamadı, oynayamadı...
Başakşehir, ilk yarı 1-0 önde soyunma odasına giderken, Aslantepe’de canlı yayın yaptığım Tugay Kerimoğlu "eyvah eyvah, futbolcular yandı" dedi... Anlamadım, "niye hocam" dedim... "Fatih Terim şimdi futbolcuları yerle bir eder... İkinci yarı başladdığında görürsün" dedi...

Tugay Hoca’nın dediği çıktı... İkinci yarının ilk dakikası ile birlikte Galatasaray’ın beraberlik golü geldi... 10 dakika içinde üç gol daha ... İkisi VAR tarafından iptal edildi... İkisi Galatasaray’ın şampiyonluğuna ve tarihine yazıldı...

Acaba futbolun adaleti mi, bir raslantı mı bilemem ama, kanat oyuncusu olmalarına rağmen bir sezonda 20 golden fazla atan iki oyuncu Feghouli ile Onyekeru’nun şampiyonluk gollerini atması, sanki kendileri için hak edilmiş bir ödülün verilmesi gibiydi...

Tabi Abdullah Hoca’ya sormak lazım... Şampiyonluk maçı oynayan bir takım on dakika içinde ikisi VAR tarafından iptal edilen 4 gol yer mi? Bunun saha içinden, ya da dışından bir önlemi alınmaz mı? 1-0 önde oynarken adeta "Çanakkale geçilmez" savunması yapılır mı? En azından çıkmaya, pas yapmaya çalışsana... Tamam Galatasaray buna izin vermedi de, sen her zaman yaptığın pas oyununu bu defa denemedin bile... Sen dene, yapama, kabul... Ne zaman Galatasaray öne geçti, Başakşehir kendi alanından çıkmayı denedi... Pozisyon buldular mı derseniz, hayır bulamadı...

Galatasaray’ın şampiyonluğunda elbette devre arasında alınan iki stoper Luyindama ve Marcao’nun büyük katkısı oldu... Ara transferde böyle iyi oyuncuları bulup getirmek kolay iş değil... Burada Galatasaray scout ekibi de ciddi bir alkışı hak ediyor... Aslında çok gergin bir final oldu... Her düdükte futbolcular hakemin yanına gitti... Her kararda yedek kulübeleri sahaya girdi...

Saha kenarında arbedeler yaşandı... Hoş olmadı, güzel olmadı... Avrupa’da bu kadar şampiyonluk maçı izliyoruz, bu görüntülerin onda birine tanık olmuyoruz... Türkiye’de bu maç dahil, genel olarak söylüyorum, çok ciddi bir yedek kulübesi anarşisi yaşanıyor... Bunun yeni sezonda tavizsiz önlenmesi lazım... Tabi önleyecek yetkili bulabilirsek...

Başakşehir’i buralara Abdullah Avcı getirdi, şampiyonluğu da Abullah Avcı’nın yanlışlarında inadı ve alternatif üretmemesi götürdü... Buna rağmen hem hoca, hem Başakşehir ciddi bir alkışı hak ediyor... Ayrıca son 10 maçta Epureanu’nun, bu maçta da Emre’nin erken bir dakikada sakatlanıp çıkmasının faturasını ağır ödediler... Galatasaray’ın son düzlüğe kafa kafaya girip kaybettiği bir yarışı hatırlamıyorum... Galatasaray’ın bir kupa finalini, bir şampiyonluk maçını kaybettiğini hiç hatırlamıyorum...

Ortada müthiş bir kolleksiyoncu var; G.Saray ve Fatih Terim. Maç sonu seyircinin tezahüratına ben de katılıyorum. Yaz tahtaya bir daha: 22. şampiyonluk hayırlı olsun. Alkışlarımı, taktirlerimi ve tebriklerimi gönderiyorum.